วันที่ 1 ก่อนจะสักเรา ถึงสำนักก่อนพี่หมวยไม่นานนักเราถือว่ามาถึงก่อนดีกว่าพี่เค้าจะได้ไม่ต้องรอเราด้วยที่จริงกลัวโดนดุ แหะๆ แต่พี่หมวยก้ไม่ดุอะไรเลยนะคะออกจะใจดีด้วยซ้ำแค่พี่เค้าพูดตรงบางคนเลยคิดว่าดุแน่ๆแต่ถ้าเราไม่ทำอะไรผิดใช้ใจแลกใจกับพี่เค้าพี่หมวยก้ไม่ดุเราหรอกแถมยังช่วยเราด้วยซ้ำ ระหว่างรอพี่หมวยเรียกเราก้นั่งเล่นอยุ่ข้างนอกพยายามรวบรวมสมาธิตอนนั้นถึงอย่างเดียวว่าหลังจากนี้มันจะดีขึ้น พอเราพูดในใจจบแฟนเก่าเราก้โทรมาคะถามว่าอยุ่ไหน ว่างไหมจะให้ช่วยไรหน่อยบลาๆ พอคุยเสดเราก้วางสายคะสติแตกไปสักพักเพราะเค้าเคยโทรมาเลยครั้งนี้โทรมาเราก้แปลกใจ แต่ก้พยายามดึกสติตัวเองกลับมาทำพิธีจนเสดนั่งคุยกับพี่หมวยตั้งแต่ 11โมงเช้าถึง4โมงเย้นละก้กลับขากลับแฟนเก่าเราก้โทรมาอีกคะว่าอยุ่ไหนแล้วเราก้ตอบสั้นๆนิ่งๆไปตามที่พี่หมวยบอกพยายามไม่คิดมากปล่อยๆโฟกัสที่แม่เป๋อแม่พิมและก้พ่อแก่ดีกว่าพอเรากลับถึงบ้านเสดเราก้ทำธุระส่วนตัวแล้วมานั่งอ่านประสบการของคนอื่นต่อคะแล้วแฟนเก่าเราก้โทรมาอีกครั้งก่อนจะนอน เราก้คิดในใจตอนเป้นแฟนกันไม่เคยโทรหาขนาดนี้เลยนะเนี้ย
วันที่ 2 วันนี้ก้ไม่มีอะไรเลยคะหลังจากไหว้พ่อแก่ตอน5ทุ่มไปปลุกยันไป2รอบตอนแรกก้แอบคิดนะว่าเมื่อไหร่เค้าจะติดต่อมาอีกก้นั่งรอคะ แต่ก้ไม่มี5555เราก้ไม่อะไรเพราะตอนนั้นสนแม่เป๋อพ่อแก่แม่พิมมากกว่าเราก้บูชาของไหว้แม่พิมคะรหว่างไหว้ก้คุยกับแม่ไปด้วยเอารูปของแฟนเก่าเราให้แม่ดูเล่าให้แม่ฟังทุกอย่างชมแม่เยอะๆ
วันที่ 3 เราก้ใช้ชีวิตตามปกติคะ นั่งอ่านนูนนี้นั้นไปเรื่อยๆโดยเฉพาะกระทู้ของแต่ละคนมันทำให้เรามีกำลังใจขึ้นคะและก้ไม่ฟุ้งซ่านเท่าไหร่อ่านจนเผลอหลับไปจนฝันร้ายนิดหน่อยก้เล่าให้แม่พิมกับแม่เป๋อฟังว่าหนูฝันร้ายคะแม่พูดคุยกับแม่ทุกวันเหมือนแม่อยุ่ด้วยตลอดเวลาคุยไปคุยมาก้อตอนเย้นคะแฟนเก่าเราที่หายหน้าไปก้กลับมาไลค์รูแคู่ในเฟสที่เคยถ่ายด้วยกันคะ เราก้ช้อกๆดีใจปน งง แต่วันนี้ก้ไม่ได้คุยกันนะคะผ่านไปอีกวันไหว้แม่เหมือนเดิมคุยกับแม่ทุกวันเรียกแม่ตลอดเวลาจะกินอะไรทำอะไรหรือไปไหนเราว่ามันช่วยแก้เหงาดีนะมีสติมากขึ้นด้วยเพราะเราไม่โฟกัสที่เค้าแต่เราโฟกัสที่แม่
วันที่ 4 วันนี้เราไป ตจว คะเราก้เอาแม่พิมไปด้วยแม้พี่หมวยบอกว่าไปต้องก้ได้ แต่เราว่าเราเอาแม่ไปด้วยอุ่นใจกว่า ระหว่างทางเราก้คุยกับแม่ตลอดว่าเรากำลังจะไปไหน ทำอะไร ถามแม่ตลอดแม่เป้นยังไงบ้างสบายดีไหมต้องการอะไรรึเปล่า และก้บอกแม่ว่าเราทำบุญใส่ซองให้แล้วนะคะตอนนั้นเรายังไม่มีน้ำมันปลุกยันเลยใช้น้ำหอมแทนไปก่อนแต่มันก้ได้ผลนะแต่อาจจะช้าหน่อยเราเลยสั่งน้ำมันไป ตี3 เราก้ตื่นมาปลุกยันเหมือนเคยคะ 19 จบ อยากให้ได้ผลเร้วๆอีกอย่างว่างด้วย ปลุกยันเสดถวายของแม่เสดก้บอกแม่ว่าขอไปนอนก่อนนะคะ พยายามคุยกับแม่เยอะๆคะบอกรักแม่บ่อย คิดสะว่าเค้าเป้นแม่เราอีกคนอะคะ
วันที่ 5 จุดพีคคะ เรากำลังกลับ ตจว ตอนถึง กทม แล้วเราก้ดูมือถือคะเพราะว่าตอนแรกเราขับรถอยุ่เลยไม่สน พอเปิดมือถือมา แฟนเก่าเราคะทักมาอยุ่ไหน บลาๆละเค้าก้ชวนคุยสักพักเราก้ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ไม่อยากให้เค้าคิดว่าเราตามเค้าคะ จนกระทั่งเค้าทักมาซ้ำๆละถามเราว่า "เรายังคิดถึงกันอยุ่ไหม","เราห่างกันเกินไปรึเปล่าเข้ามาใกล้กันมากกว่านี้ดีไหม","มาจอกันบ้าง กินข้าวด้วยกัน" ตอนอ่านก้ช้อกคะ กรี๊ดด้วยซ้ำ แต่ก้ปล่อยไปสักพักค่อยตอบ เราก้ตกลงกันคะว่าเราจะเจอกันที่จริงเราคิดว่าจะเจอหลังปีใหม่ แต่เหมือนอะไรดลใจให้เค้าคิดถึงเราขนาดนี้ก้ไม่รุ
วันที่ 6 คะเค้าทักเรามาบ่อยมากคุยกันเกือบจะเหมือนเดิม และวันนี้เค้ากโทรมาคะ บอกว่าสุขสันวันครบรอบ 2 ปีนะเราก้อึ้งๆ ก้ขำๆคุยกับเค้าเหมือนว่าเราไม่คิดอะไรมากที่สุด คุยไปเรื่อยๆคะสักพักเค้าก้วางละก้กลับมาคุยไลน์กัน ไม่นานเค้าก้ชวนเรานัดมาเจอคะ คืนนี้ที่ไหนก้ว่าไปเราก้ตอบตกลงไปแต่กว่าจะตกลงได้ส่งข้อความหาพี่หมวยด้วยเราไม่รุคะว่าห้ามส่งข้อความหาพี่หมวยนึกว่าห้ามโทรอย่างเดียว แอบรุสึกผิดเพราะพี่หมวยเค้ายุ่งๆยังต้องมาตอบเราอีกดีนะไม่โดนดุเอา 5555 พอเราเจอกันคะเรารุได้ทันทีเลยว่าเค้าคิดถึงเรามากทั้งคำพูดคำจาการกระทำทุกอย่าง เค้าทำเหมือนเค้ากับเราไม่ได้เจอกันมากเป้นปีๆเหมือนคนที่ห่างกันไปนานมากละเจอกันอีกครั้งทั้งที่จริงเราห่างกันได้ประมาน1เดือนแต่ก้มีคุยกันบ้างคะไม่มากส่วนใหญ่จะเป้นธุระสะมากกว่า
หลังจากที่เราเล่ามาทั้งหมดนี้ขอบคุณพี่หมวย อ.เสือ และทุกคนมากเลยนะคะที่ทำให้เค้ากลับมา ไม่ว่าจะด้วยอะไรก้ตามตอนนี้รักละเคารพ พี่หมวยกับอ.เสือมากคะ ได้ข้อคิดในชีวิตหลายอย่าง มีประโยคนึงพี่หมวยบอกเรา "ที่พี่บอกเราเป้นแค่แนวทางที่เหลือเราต้องไปประยุคเอาเอง ไม่ใช่ทำตามสเต็ปเพราะว่าไสยศาสตร์(ขาว)เป้นความรุสึกไม่ใช่ขั้นตอน"ตอนแรกก้ งง คะแต่ตอนนี้เข้าใจแล้วคะ
